Xipehuzler - Kızıl Su Kayıp Hazineler 02

Dunya yılı 22649, sekizinci ayın yedinci gunu. Şafak vakti, borular çaldı ağır tokmaklar büyük savaşiçin bronz canlara vurdu. Yüz siyah manda, iki yüz aygır rahipler tarafından kurban edildi ve elli oglum benimle birlikte Eşsiz Olan'a dua etti. Gunes gezegeni kırmızı tan yerinde batıyor, şefler orduların önünde dortnala koşuyor, saldırı feryadı yüz bin savaşçının sabırsız kosusuyla yayılıyordu. Dusmanla ilk bulusan Nazzum kabilesi oldu ve dövüş, muhtesemdi. Basta gucsuz kaldılar, gizemli darbelerle sersemlemişlerdi ki kısa sure icinde savascılar Xipehuzlere vurma ve onları nasıl-yok etmeyi ogrendiler. Boylelikle, butun uluslar, Zahelal, Dzoum, Sahr, Khaldes, Xisoastre ve Pjarvannlar, okyanuslar gibi gürleyerek ovayı ve ormanı istila ettiler, sessiz dusmanı her yerde kuşattılar. Xipehuzler İlk basta hareketsiz, güç uygulamadan, Severe esini kendine doğru çekti. Ölmüş müydü, ebediyen yok mu olmustu? Karanlık bir gülüş, sonu bir yere cıkmaz kaderin gulusu, dudaklarında şekil aldı ve Ebediyen kelimesi ironik bir bicimde beyninde yer etti, kendi varolusu icin gelecek saatin otesini kestirmeye curet edemedigi bu Ebediyen. Sonra, Luce'e sarılısı onu hastaca cileden cıkarttı. Zavallı kadını iyice gogsune bastırdı... Boylece, ani, tuhaf, buyuleyici bir rahatlama butun mizacıyla cıkageldi: topragın saglamlıgı, yer cekimi geri dondu! Kızıl SuFransızca aslından çeviren: Atakan Karaduman